Korku Gerilim Filmleri Listesi
Benzer Listeler
Korku, filmlerde şok duygusunun yaratılması, kültlere, doğa olaylarına bağlı tutarsızlıklara/aşırılıklara, karanlık, belirsizlik ve şiddete yer verilmesi ile oluşturulabilir. Korkma duygusu üzerinden izleyici ile girebildikleri düşük maliyetli fakat oldukça verimli bu etkileşim korku filmlerini sinemanın önemli türlerinden biri haline getirmiştir. Benzer sebeplerden ötürü korku, istismar sinemasının da birçok tür ve alt türünün en belirgin temasıdır.
Korku mitlerden, dinlere ve edebiyata kadar uzanan geçmişi ile sinema öncesinde (ve sonrasında da) insanlar için kritik bir motivasyonel araçtır. Sinema öncesinde öykücülük ile oluşturulan korku sinema ile önce profesyonel olarak görsel ve ardından sesli sinemanın gelişiyle de işitsel alana taşındı.
Sinemanın izleyicisi ile ilk buluşma filmi olan The Arrival of a Train (1896) salonda yarattığı korku ile nam salmıştı. Perdeye düşen trenin perdeden çıkıp kendilerini ezeceğini düşünen izleyicilerin korkutma amacı olmayan kısa filmi tarihin ilk korku filmine evirdikleri söylenebilir. İzleyicinin davranışı ile ilişkili benzer durumlar göz ardı edilirse sessiz dönemde Cinema of Attractions akımının önemli yönetmenlerinden Georges Méliès’in 1896 yapımı “Le Manoir du Diable” (Şeytanın Şatosu), korku filminin ilk örneklerinden biri olarak kabul edilebilir. Georges Méliès optik illüzyonları film gösterimlerinde korku ve şok duygusunun oluşmasında oldukça başarılıydı. İlerleyen yıllarda optik illüzyonların yanına sinemacılar dini ve gotik öğeleri, vampirleri, canavarları ve bilim kurgu temalarını ekledi. Özellikle Almanya’da, Robert Wiene’nin “The Cabinet of Dr. Caligari” (Doktor Caligari’nin Muayenehanesi, 1920) gibi önemli eserler, bu dönemin önemli korku filmlerindendir. Kısa zamanda Alman dışavurumculuk akımı korku sinemasının en belirgin şekilde uygulandığı alana dönüştü.
1930’ların ortalarından 1940’ların sonlarına kadar, Universal Pictures, Dracula, Frankenstein, Mumya, Kurt Adam ve Dişi Kurt Adam gibi klasik canavar karakterlerini tanıttığı bir dönemi yaşadı. Bu canavar filmleri, Boris Karloff ve Bela Lugosi gibi oyuncuların performanslarıyla unutulmaz hale geldi. Bu filmlerin başarı sağlamasının ardında artık oldukça profesyonelleşmeye başlayan görsel efektlerin katkısı büyüktü.
Sinemaya gelişen teknolojiler ile ses ve rengin eklenmesi filmlerin gerçekçiliğini ve dolayısıyla izleyici üzerindeki etkisini de arttırdı.
1950’lerde korku filmleri, savaş sonrası dönemin korkularını yansıttı. Atom bombası ve radyasyonla mutasyona uğramış canavarlar, bu dönemin popüler temaları arasındaydı. “Godzilla” (1954) gibi filmler bu dönemin ürünlerindendir.
1960’ların sonlarına doğru ve 1970’lerde, psikolojik korku ve slasher türü korku filmleri popülerlik kazandı. Psycho (1960) ve Rosemary’s Baby (1968) gibi filmler bu dönemin öne çıkan örneklerindendir. Ayrıca, John Carpenter’ın Halloween (1978) gibi slasher filmleri, bu türün ikonları haline geldi.
1980’lere gelindiğinde korku sineması çekim maliyetlerinin düşmesi, görsel efektlerin daha ulaşılabilir olması, dağıtım kanallarının artmasıyla en önemli dönemlerinden birini yaşamaya başladı. The Shining (1980), The Thing (1982), Aliens (1986), Possession (1981), A Nightmare on Elm Street (1984), The Evil Dead (1981), Videodrome (1983), Cannibal Holocaust (1980), Day of the Dead (1985) gibi bir çok kült klasik bu dönemde çekildi.
2000’lerden itibaren, modern korku filmleri, found footage (gerçek görüntü) tarzı filmler ve paranormal aktivite temaları gibi yeni unsurlarla evrildi. The Blair Witch Project (1999), The Ring (2002), Saw (2004) ve The Conjuring (2013) gibi filmler bu dönemin öne çıkan örneklerindendir.
VR ve AR teknolojileri, izleyicilerin korku filmlerine daha derinlemesine ve etkileşimli bir şekilde katılmasını sağlayan yeni bir boyut ekledi. VR başlıkları veya mobil uygulamalar aracılığıyla, izleyiciler korku filminin içine girebilir ve daha fazla gerçeklik hissi yaşamaya başladı.
Korku sineması; şiddet, erotik, psikolojik, doğaüstü, kült, doğal afet gibi alt başlıklar altında sınıflandırılabilecek filmleri içermekle birlikte folklorik unsurları da sıklıkla içermektedir. Örneğin filmin hedef kitlesinde kült haline dönüşmüş bir korku unsuru o kitle için özelleştirilip filmin öyküsüne belirgin şekilde entegre edilebilir. Bu filmler düşük bütçeli ve özellikle yerel halkı hedefleyen yapımlardır.
