Adalet, hukuk ve mahkeme teması ile öykücülük arasında girift bir durum vardır. Adalet, hukuk ve mahkeme teması ile ortaya konulan eserlerdeki içeriğin gerçek hayatta vuku bulma şekli (örneğin bir adalet arayışı, hukuksal bir süreç veya bir mahkeme) belirgin giriş, gelişme ve sonuç süreçlerinden oluşur. Olayın sebep ve sonuç bağlantıları kurulur, suçlama ve savunmalar yapılır, doruk noktaları, karakterde değer değişimleri yaşanır gerçekler ve süprizler ortaya çıkar. Bu unsurlar ile öykü yapısının aynı nitelikteki elementleri örtüştürüldüğünde ortaya izleyicinin çok kısa sürelerde adapte olabileceği eserler ortaya çıkabilir.

Bu adaptasyon izleyicinin filmdeki olayları daha kişisel ve duygusal bir deneyim olarak yaşamasına neden olur. Karakterlerin adalet için savaşmaları veya haksızlığa uğramaları, izleyicilerde öfke, üzüntü, hüzün veya sevinç gibi güçlü duygusal tepkilere yol açabilir.

Aynı zamanda, adalet ve hukuk temalı filmler, izleyicinin düşünme şeklini derinlemesine etkileyebilir. Bu filmler, izleyicinin toplumsal adalet, insan hakları, etik sorumluluk ve adaletin tanımı gibi önemli konular hakkında düşünmesini sağlar. İzleyiciler, hukukun ve adaletin karmaşıklığını anlama fırsatı bulur.

Sosyolojik olarak, bu tür filmler toplumsal değişime ve bilinçlenmeye katkıda bulunabilir. Özellikle toplumsal adalet meseleleri hakkında çekilen filmler, toplumun belirli sorunlara daha duyarlı ve bilinçli hale gelmesine yardımcı olabilir. İzleyiciler, filmdeki haksızlıkları ve adaletsizlikleri göz önünde bulundurarak, gerçek dünyada daha fazla adalet ve eşitlik için mücadele etme isteği duyabilirler.