Kagemusha (1980) – Akira Kurosawa

Japonya’da sivil savaş hüküm sürerken güçlü bir derebeyi hayatını kaybeder. Derebeyinin yöneticileri yoksul bir hırsızı derebeyi öldükten sonra derebeyinin yerine getireceklerdir.

Aguirre, the Wrath of God (1972) – Werner Herzog

16. yy’da altın ve El Dorado’ya ulaşma çabasındaki ufak bir İspanyol istilacı birliği içerisinde, asi Aguirre amaçları doğrultusunda komutayı eline alıp kendisinin ve yanındakilerinin kaderini belirleyecektir.

Full Metal Jacket (1987) – Stanley Kubrick

Vietnam savaşında Gunnery Sergeant Hartman’ın komutanlığı altında olan bir grup askerin; ilk olarak otorite baskısı ardından ise yıkıcı çatışmalar ile birlikte insanlıktan hızlı şekilde bağlarını koparmalarının katmanlı anlatımı.

Sinema tarihinde savaş filmi denildiğinde, kara mizah, psikoloji, dram, savaş karşıtlığı, emir komuta zinciri kavramlarının hepsi ile ayrı ayrı mükemmel uyum gösteren bir başka Stanley Kubrick başyapıtı.

Schindler’s List (1993) – Steven Spielberg

Alman bir iş adamı olan Oskar Schindler’in Nazi rejiminin ölüm saçan pençesine düşmüş Yahudileri, kamplardan kurtarmak için verdiği çabanın öyküsü.

Yahudi soykırımının detaylarını ve arka planındaki cemiyetin "normal" yaşantısını açıklıkla gösteren Spielberg'in duygular üzerine oynamaktan vazgeçmediği, en ağır başlı filmlerinden biri.

Johnny Got His Gun (1971) – Dalton Trumbo

Genç bir Amerikan askeri olan Joe cephede düşen bomba sonucunda sadece zihinsel faaliyetlerini yürütebilecek şekilde sakatlanır. Artık göstereceği mücadele cephede hayatta kalmak yerine, hastanede ölüme ulaşma yönünde olacaktır.

Sürreal yapısı, kapalı ortamı ve öyküsü ile izleyicilerine; zaman, bilinç, hafıza, vücut bütünlüğünü sorgulatan bir başyapıt.

Jacob’s Ladder (1990) – Adrian Lyne

Jacob Singer, yıkılmak üzere olan hayatını ve ilişkilerini aynı zamanda sonu gelmeyen sırt ağrılarını sonlandırmak için elinden gelen çabayı sarfetmektedir. Sıkıntılarının arasına kısa sürede kendisini kaçınılmaz sona sürükleyecek olan illüzyonlar, kabuslar ve psikolojik tutarsızlıklar da dahil olacaktır.

Tek bir sahne ile koca bir filmin anlam olarak ikiye belki üçe katlandığı, muhalif ve cesur yaklaşımı ile hafıza, bilinç ve savaş üzerine çok fazla şey söyleyen Adrian Lyne'ın başyapıtı.

The Great Dictator (1940) – Charles Chaplin

Clarles Chaplin’in insan üstü kabiliyetiyle tarihin en korkunç karakterlerinden biri olan Hitler’i bir komedi karakterine evirmesi, bunu yaparken genelde birbirinden ayrı tutulan Hitler ve insan kavramlarını beceri ile harmanlaması.

The Deer Hunter (1978) – Michael Cimino

Üç arkadaş Michael, Steven ve Nick Pennsylvania’da çok da fena olmayan hayatlarına devam ederken Vietnam savaşına katılmak için kayıt olurlar. Vietnam’da esir düşüp verdikleri yaşam savaşı kısa süre içerisinde insani vasıflarının yok olmasına sebep olacaktır.

Vietnam savaşının çılgınlığı, ölümün yanı sıra geride kalan insanları nasıl deforme edip geri döndürülemez şekilde değiştirdiği üzerine olabilecek en sert eleştirilerden biri.

Patton (1970) – Franklin J. Schaffner

Patton’un kariyer hedeflerinin Amerika’nın hedefleri ile harmanlaması sonucunda, bir komutanın popüler bir yıldıza, savaş alanının ise şov dünyasına dönüşme süreci.

Savaş-şov dünyası, komutan-star, cephe-kariyer çelişkileri ve otorite ile halkın birbirine olan rahatsız edici bağımlılğı üzerine.

Come and See (Idi i smotriv) (1985) – Elem Klimov

Nazi Almanyası’nın Rusya’nın içerisine doğru genişlemeye çalışması ile Rus köylerinde meydana gelen katliamlara şahitlik eden Florya Gaishun’ın mucizevi hayatta kalma hikayesi.

Dönemin bölgesel psikolojik ve sosyolojik yapısının analizine dönüşen, neredeyse her sahnesiyle ses, müzik ve görsel olarak benzersiz şekilde seyircisini ele geçiren Elem Klimov başyapıtı.

Kurtuluş (1994) – Ziya Öztan

Kendi halkları dahil tüm dünyanın belası haline gelecek olan emperyalizme karşı, bir halkın yokluk içerisinde varlığını tüm engellere rağmen sürdürme çabası.

Ardından gelen Cumhuriyet serisi ile birlikte değerlendirildiğinde Mustafa Kemal Atatürk'ün bağımsızlık, eğitim, kalkınma, teknoloji, bilim, sanat ve insan haklarına çağının çok ötesindeki yaklaşımı, politik ve siyasi zekasının dışa vurumu.

Night and Fog (Nuit et brouillard) (1956) – Alain Resnais

Her savaşın öncesinde veya sonrasında olan tutsaklıktır. Ekonomik, kültürel, düşünsel, yaşamsal, tutsaklık. Konusu Nazi Almanyası olan Night and Fog’ta ise tutsaklık sadece basit bir kelimeye dönüşür.

Sinemada gösterip göstermemenin, hareketin hareketsizliğin, tarihin zamanın, diyalog ile sessizliğin çelişkileri üzerine Alain Resnais'in kısa ama sinidirilmesi güç eseri.

The Mouse That Roared (1959) – Jack Arnold

Orta çağa saplanıp kalmış, dünyanın en küçük ülkesinin süper güç Amerika’ya karşı açtığı savaş ile varolma mücadelesi üzerine politik bir absürt komedi.

Büyük devlet küçük devlet arasındaki farkın aslında sadece ülkelerin öldürebilecekleri insan adedinde saklı olduğunu açık etmesi.

Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (1964) – Stanley Kubrick

Amerika Hava Güçleri Komutanı General Jack Ripper’ın çıldırıp tek başına U.S.S.R’ye atom bombası ile saldırma girişimine başlaması ardından tayakkuza geçen Amerika Başkan’ı Merkin Muffley ve kurmaylarının yaşadıkları ve Rusya’nın olası karşı atağının sonuçları üzerine.

Korkutucu şekilde komik, her şeyi gösterecek kadar karanlık. Hiciv, dram, komedinin sinemadaki mükemmel harmanı. Soğuk savaş filmleri arasında belkide en iyisi.

Hiroshima Mon Amour (1959) – Alain Resnais

Hiroşima’da film çekiminde bulunan Fransız bir aktrist ile Japon bir mimarın; savaş, ölüm ve atom bombası etkisindeki hafızaları ile birlikte yaşamaya çalıştıkları ilişkileri hakkında

An, anı, unutma, hatıra, özlem... Lui ile tanışmasının ardından Elle'nin histerik şekilde çağırdığı krizi ve döngüyü kırma çabası.

La Jetée (1962) – Chris Marker

Kendisine ele geçiren bilim ekibi tarafından yapılan deneyler ile geçmişi ve geleceği hatırlamak zorunda bırakılmış Jean Negroni’nin insanlığın çöküşüne ışık tutması üzerine.

Chris Marker'ın distopik öyküsü ile hareketi sinemadan çıkartarma cesaretini gösterip, anlatımın ve anlamanın sınırlarını genişlettiği filmi, fotoromanı.

The Hill (1965) – Sidney Lumet

Kuzey Afrika’da bulunan bir askeri hapishanede tutsak olan askerlerin, otoritenin tüm yok etme ve kişiliksizleştirme yöntemlerine rağmen ayakta kalma mücadelesi içerisnde varlıklarını sürdürmeye çalışmaları.

İçinde bulundukları hapishaneden çok otoritenin egosuna mahkum edilmiş 5 mahkum üzerinden hiyerarşi eleştirisi.